!من يك قاتل ام

!احساس ام را به قتل رساندم

!تنها به خاطر تو

!حال قاضي عشق مرا به قصاص محكوم كرده

!دست كم رضايت بده تا اعدام نشوم

!نا سلامتي تنها ولي دم احساس ام تو هستي

..

ستار بارون چشماش/اشكاش دست كم نگير/بگوبخنداش مال تو/ گريه هاشو ازم نگير

گريه هاشو به من بده/خنده چشماش مال تو/اشكاي شورش مال من/بگو بخنداش مال تو
فقط مي خوام بارونيشه/بباره رو ترانه هام/من از چشماي خيس اون چيز زيادي نمي خوام

بهشت چشماش مال تو/من تو نگاش گر مي گيرم/تو مهربونيشو مي خواي/من واسه اخماش ميميرم
من نمي خوام برنده شم/بردنه من شكستشه/اما حسودي مي كنم به دستي كه تو دستشه..

دل نوشته

تو جوابم كن

!ولي خدا كه جوابم نمي كند

تو مهرت را كم كن

!ولي آسمان كه بي دريغ مهر مي ورزد

تو روي زيبايت را از من بر گردان

!ولي طبيعت كه زيبائيش را از من دريغ نمي كند

دلم مي گيرد

!...ولي مي دانم كه نمي ميرد

!

` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `

` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `

` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `

` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `

` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `
` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` ` `

!...خيس خيس شدم. خالي و پاك

!بمان

.با هم به راهش انداختيم

.با هم برايش نوشتيم

...با هم خنديديم و گريستيم

!بگذار پرورش اش دهيم

!چيزي نمي خواهد جز كمي اراده و ليخند و توكل

آيا مي شود باز احساس كنم صفاي دستانت را؟

...نگذار بخشكد

!تعهد

!هنوز نتوانستم قبول كنم كه تعهدي نيست

!اما راهش را پيدا كردم. اينكه از دوست داشتنم كم كنم

جايي خواندم كه اگر كسي را دوست بدارم، فكرم متوجه او مي شود و هر چه بيشتر به او فكر كنم، بيشتر دوستش خواهم داشت و اگر به همين ترتيب پيش روم، عاشقش خواهم شد و البته متعهد. پس براي اينكه تعهد را از خود دور كنم، بايد اين راه را از آخر به اول طي كنم و چه راه سختي...! اين طور نيست؟

...سكوت و صدا

پر حرفم و سكوت بهترين حرف

چه كسي مي شنود اين فرياد هاي بي صدارو

..

!دل هاي آبي

با تو فرياد يه عمرو

مي كشم تا اوج باور

.

.

.

ولي

.

.

.

دل هاي آبي هميشه

...مي مونن بي يارو ياور

...

!كاش تو اين دنيا يكي پيدا مي شد كه بتونه برام يك جعبه نقاشي كنه

...جعبه اي كه بتونم همه ي بره هاي دنيا رو توش بذارم تا گل من رو نخورن

...كاش مجبور نمي شدم قدم رو قلبم بذارم

نوروز من

اندر دل من مها دل افروز تويي

ياران هستند ليك دلسوز تويي

*

*

*

*

*

شادند جهانيان به نوروز و به عيد

عيد من و نوروز من امروز تويي

مولوي

باور

آرزويم را با تو چه گويم/كه تويي همه آرزويم

دردم را با كه بگويم كه درمانم كند/كه تويي همه درد و درمانم

از عشق هيچ ندارم كه بگويم/كه دگر باوري ندارم

وقتي باور ندارم كه دگر ياري ندارم

..

به سلامت

فكر كردم فراموش كردنت آسان است

سعي كردم اما نشد

آب را پشت سرت خواهم ريخت و آرزويم هميشه با توست

...سفرت به سلامت

!با هم بودن

...چه دلنشين و زيباست با هم بودن

...حتي در رويا

...مي دانم

مي خواهم بداني كه مي دانم؛

،اين را كه اگر تمام جهان را به پايت بريزم

!باز نمي توانم و حق ندارم كه آزادي ات را بگيرم

...دوستت دارم چون صداقتت را مي شناسم

...دوستت دارم چون مرا به خاطر خودم دوست داري

...و مي دانم كه حق داري خيلي هاي ديگر را نيز به خاطر خودشان دوست بداري

!و نيز مي دانم كه دوستم داري

همينها كافيست براي اينكه دوست هم باشيم. اينطور نيست؟

نمی دانم!!

نمی دانم چه حالت است؛ حالتی میان رفتن و ماندن، وحشتی میان من و زمان؛ تو مرا می فهمی، اینطور نیست؟

باران

!مي بارم
...آنگاه كه پر از حرفهاي نگفته ام
...آنگاه كه سكوت معني دارم مي درخشد

!مي بارم
...آنگاه كه آهي مي ماند و بزرگ مي شود
...آنگاه كه نگاه درخشانم پر از حرف مي شود

!مي بارم
...چه در بهار و تابستان
...چه در پاييز و زمستان

...مي بارم

فصل سرما

گفته بودي با بارون مياي
از اون به بعد بارون دلم تا هميشه باريد تا تو برگردي
اما نيومدي
انقدر باريد و باريد كه برف شد

گفته بودي ماله فصله سرمايي / اولش مياي آخرش ميري
تا آخر تمام سرما ها چشم به راهت بودم اما بازم نبودي
ميدونم كه ديگه نمياي/اما بدون بازم هر سال از اول سرما تا آخرش منتظرت ميمونم و روي تمام بخاراي شيشه مينويسم كه هيچكي مثل تو نميشه
...


 

اشك

چه زيبا بود و غمگين، آن لحظه كه براي اولين بار اشكهايت را مي ديدم و تو نمي دانستي كه من فهميده ام در چشمانت حلقه اي از اشك جمع شده...!1

پازل

پازل دل يکي رو بهم ريختن هنر نيست
هر وقت باتيکه هاي شکسته ي دل يک نفر،يک پازل جديد براش ساختي هنر کردي

...

داستان شب نخست

...

.تنها ترين مكان در جهان قلب ماست زماني كه از وجود عشق تهي باشه

...
...پس دوست بدار تا دوستت بدارند

...هرگز براي دوست داشتن پاياني نيست

...عشق رو با چشمات نبين با قلبت احساس كن آنگاه آدمي كور نيز ميتونه عشق رو نقاشي كنه

...

...دوست تو بودن تمام چيزيه كه مي خوام و عاشق تو بودن تمام چيزيه كه من هميشه روياشو دارم

...پس بمان و بدان كه به اندازه تمام صداقت ها دوستت دارم

...

سپندار مذگان

بـه نـام اهــــــــــورای مــــزدائـیــــان / خـداونــد یــکــتــــای ایـــرانـــیــــان
جـــهـانـشــــاه عـــــادل امـــین بــشـر / هـمـه غــرق او بـاشد از خیر و شر
کـه آن بــنــده ی نــــاب را آفـــــریــد / وزآن روح قــدسـی بـه خـاکش دمید

زپــنــدارو گـفـتـــارو كــردار نـــيــك / فـرسـتــاد بـر او گـوهـرهـا ولــيــك

بـرايــش ز خــود اخـتـيـاري نـهــــــاد / كـه كـامل شود در جهان عدل و داد
اگـــــر بــنــده ای راه نــیـکی گـزیــد / هـمـه کـهـکشان شد به پـایـش مـریـد
وگـــر بــر پـلـیـدی قـــدم در گـرفـــت / سـرا پـا غـم و رنـج در بــر گـرفت
چــو انـدیـــشه شد رهـــبـر مــردمـان / در آغــاز یــک ره بـــیـــاوردشــان
رهــــی بــس بزرگ و بـلـنـد آرمـــان / ره نــوح و زرتـشــت و اعـلائـیان
رهــی سخت و شیرین که فرهاد رفت / جـز عـاشـق در آن راه آیـا بـرفـت؟
.
.
.
زمــیــن مـظـهــر عــشــق ایــرانـیـان / دهـــد جـان به دشمن و هم دوستان
ز خـاکـش هـمــی مــادر آمـــد پــدیــد / که عـشقـش به فرزند ـباشـد شـدیـد
چــه گـویـم کـه عـشــاق را پــروریـد / که فرهاد و مجنون از آن میوه چید
ازایــن روی در کــشــور پـــارســی / زمـانـی کـه از دلـــو آخـــر رســی
شـود جــشــن عــشـق زمـیـن بـرقرار / هــمـه خلـــق براسـب شـادی سـوار
ســپــنـــدار مـــــذگـــان بـــود نـــام او / هــمـه عــاشــقـان مــست از جام او
بــود قـدمـتـش تـا بــه هــفــتـاد صــــد / نـبـاشـد بـر ایــــن سرفرازیش حــد
بـیــا تــا بـگــویـیـم شـــادی کــنــــــان / در ایـن روز تـبـریـک عشق زمان
مـنـم مطرب و مست از عشق و شاد / مـنـم شـهـریــار شــب شــــهــرزاد
بـرایــش کــنــم صـــد هـزاران دعـــا / کـه او بـاشـدم هـــدیـــه ای از خـــدا